Een van de grote problemen, waar de wereldeconomie de komende decennia mee te kampen heeft, is dat van de vergrijzing. In Europa ziet Duitsland zijn inwonertal jaarlijks met 100 000 afnemen. In Japan en in Singapore gaat het verhoudingsgewijs om nog grotere aantallen. Koploper in de vergrijzing is waarschijnlijk China. Die koppositie is te danken aan de een-kind-politiek van voorzitter Mao uit de jaren zeventig van de vorige eeuw.
Toen was die politiek te begrijpen. China dreigde te bezwijken onder een bevolkingsexplosie van ongekende omvang. Het beleid heeft de demografische ontwikkeling van het land dragelijk gemaakt, maar na een halve eeuw begint duidelijk te worden dat deze politiek ook schaduwzijden heeft. De Chinese beroepsbevolking is al in 2012 gaan krimpen en die krimp gaat de komende decennia alleen maar sneller. Zoals zaken er nu uitzien staan in 2015 slechts 1,6 werkenden tegenover een gepensioneerde. Dat onaantrekkelijke vooruitzicht is voor de Chinese regering voldoende reden om in actie te komen. Het ziet ernaar uit dat op korte termijn de oude politiek komt te vervallen en dat elk gezin twee kinderen mag tellen. Op het Chinese platteland is dat nu al het geval, maar nog niet in de steden.
Gaat deze beleidswijziging werken? Zullen meer geboortes de negatieve gevolgen van de vergrijzing kunnen dempen? Er is reden om aan te nemen van niet. Naar het zich laat aanzien zullen maar een handjevol stedelijke stelletjes meer dan een kind wensen als ze al kinderen willen. Net zoals in de rest van de wereld verkiezen ook de Chinese stedelijke bruidsparen welvaart boven kinderen. Uit studies blijkt, dat tussen 2000 – 2005 in nagenoeg alle provincies de voortschrijdende urbanisatie hand in hand ging met een daling van de vruchtbaarheid. Meer en betere kinderopvang of ouderschapsverlof doen weinig af aan deze dalende trend.
Wil China het tij van de vergrijzing enigszins keren, dan zijn drastischere stappen nodig. De eerste stap is uiteraard om elke beperking van het kindertal te schrappen. Dat zou zeker op het platteland meer geboortes opleveren. Welbeschouwd rest China maar ėėn reële optie en dat is die van het stimuleren van de immigratie. In de praktijk is die ontwikkeling . . . . . lees meer